သခၤ်ဳိင္းအေၾကာင္း

က်ဳပ္ဘ၀မွာ ထူးထူးျခားျခားနာမည္ တလံုးကို လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္အထိရခဲ့ဖူးတယ္....။ အဲဒီနာမည္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ရခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...။ ထူးထူးျခားျခားေတြ ျဖစ္ေလ့ရိွတဲ့ က်ဳပ္အတြက္ ဒါဟာလည္း အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ တခုနဲ႔ပါတ္သတ္ျပီး ရခဲ့တာပါပဲ...။ ကျမင္းေက်ာ အထလြန္ျပီး ရခဲ့တဲ့ နာမည္လို႔ေျပာရမွာပဲ...။

က်ဳပ္တို႔ေလးတန္းေရာက္ေတာ့ အစိုးရစစ္စာေမးပြဲနဲ႔တိုးတယ္...။ အစိုးရစစ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔လည္း သိပ္ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မလုပ္ရဲဘူး ေသေသခ်ာခ်ာစာက်က္ရတယ္...။ ေက်ာင္းကဆရာမေတြကလည္း ညဘက္ေတြမွာ ရပ္ကြက္ေတြကို အလွည့္က် စာလိုက္သင္ေပးတယ္..။

ဆရာမေတြေနတဲ့ရပ္ကြက္က က်ဳပ္တို႔ရပ္ကြက္ရဲ႕ ေဘးရပ္ကြက္ေပါ့...။ အခုခ်ိန္မွာ ရပ္ကြက္လို႔သာေျပာေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ရြာသာသာပါပဲ...။ မီးမရိွတဲ့အျပင္ အဆိုးဆံုးက က်ဳပ္တို႔ရပ္ကြက္နဲ႔ ဆရာမေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္ရဲ႕ၾကားမွာ သခၤ်ဳိင္းကုန္းတခုရိွတယ္။ အထင္ကရ သခၤ်ဳိင္းၾကီးေပါ့...။

အဲဒီသခၤ်ဳိင္း၀င္းၾကီးက အက်ယ္ၾကီးပဲ.။အဲဒီ၀င္းထဲမွာမွ တရုတ္သခၤ်ဳိင္းေရာ ျမန္မာေရာ မြန္ေရာ သူ႔အပိုင္းနဲ႔သူခြဲထားတာ ၀င္းၾကီးကက်ယ္လြန္းျပီး တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အပင္ေတြကေတာအုပ္အေသးစားေလာက္ေတာင္ ေပါက္ေနလို႔ ဟိုးအရင္ တုန္းက က်ားမတေကာင္ေတာင္ သားလာေပါက္ဖူးတဲ့အထိပဲ...။

ညဘက္ေတြမွာ ဆရာမေတြက စာသင္ျပီး ျပန္ရင္ က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြက သခၤ်ဳိင္းေဘးက လမ္းမအတိုင္း ျပန္လိုက္ ပို႔ၾကရတယ္...။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အေယာက္ ၂၀ေက်ာ္ေပါ့...။ လူမ်ားေတာ့လည္း မေၾကာက္ၾကပါဘူး...။ တခ်ဳိ႕ညေတြမွာ ဆရာမေတြ ျပန္ပို႔ျပီးလို႔ ျပန္လာရင္ အဲဒီသခၤ်ဳိင္းေနရာေရာက္တာနဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔ေရႊတိုးနဲ႔ ေလာင္းေၾကး စားေၾကး လုပ္ၾကတာပဲ....။

အဲဒီ၀င္းၾကီးရဲ႕ အလယ္ေလာက္မွာ ျမန္မာသခၤ်ဳိင္းတခုရိွတယ္..။ဇရပ္တခုရိွျပီး ကိုးေတာင္ျပည့္ ေစတီေလးတဆူလည္း ရိွတယ္။ က်ဳပ္တို႔ေလာင္းတာက အဲဒီေစတီေဘးက ဇီးသီးပင္ကေန ဇီးသီးတလံုးခူးျပီး ျပန္ထြက္လာဘို႔ ေလာင္းၾကတာ...။ က်ဳပ္တို႔ေလာင္းေတာ့ က်န္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းတားၾကတာေပါ့...။ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ မ၀င္ေစခ်င္ဘူးေလ..။

က်ဳပ္အတြက္ကေတာ့ ေန႔ခင္းေန႔လည္တိုင္း အဲဒီ ဇီးသီးသြားခူးျပီ ကစားေနၾကဆိုေတာ့ ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိပါဘူး။ ေျမပံုအေဟာင္းေတြက ေခြးေတြေဖာ္ထားတဲ့ အရိုးေခါင္းေတြ ေကာက္ျပီး မ်က္လံုးႏွစ္လံုးေနရာမွာ ဇီးသီးႏွစ္လံုး ထည့္ျပီး အဲဒီေခတ္က နာမည္ၾကီးတဲ့ သိုက္သမိုင္းကားေတြထဲက စုန္းဆရာၾကီးေတြ လုပ္တမ္းကစားၾက တာကိုးဗ်..။

အဲဒီဇီးပင္ကလည္း ေရခံေျမခံ ေကာင္းလို႔လားမသိဘူး...။အပင္ေအာက္၀င္ျပီး လက္ကိုသာ အေပၚဆန္႔လိုက္ရင္ ဇီးသီးတလံုးေတာ့ စမ္းမိတာပါပဲ...။ အဲဒီေလာက္အထိကို ျပြတ္ခဲေနေအာင္သီးတာ...။ ေရႊတိုးကလည္း အဲဒီလိုပဲ သူကလည္း ၀င္ခူးရဲတယ္ေပါ့...။ အဲဒါနဲ႔ ၅ က်ပ္ေၾကး ေလာင္းျဖစ္ၾကေရာ။

ပထမေန႔ေတြမွာ သူေရာက်ဳပ္ေရာ ဇီးသီး၀င္ခူးတာ ႏွစ္ေယာက္လံုးဇီးသီးခူးလို႔ရေတာ့ ေလာင္းေၾကးက ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ မနိင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္..။ ညတိုင္းေတာ့ ၀င္ခူးျဖစ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး..။ ႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ပါတဲ့ေန႕မွပါ...။ အားတိုင္းယားတိုင္း သခၤ်ဳိင္းထဲ ၀င္ဘို႔အတြက္ေတာ့လည္း စိတ္မသန္႔ဘူးေပါ့...။

တစ္ညေတာ့ ျပႆနာ တက္မယ့္ညမို႔လို႔နဲ႔တူပါရဲ႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေလာင္းေၾကးအတြက္ တက္ၾကြေနလိုက္ၾကတာ..။ ေရႊတိုးက စျပီးစိန္ေခၚတာနဲ႔ ပြဲက ျဖစ္ေရာဆိုပါေတာ့ ေပါ့...။ ဒီတညေတာ့ အရံႈးအနိင္ေပၚေအာင္ဆိုျပီး အခ်ိန္မွတ္ဘို႔ပါ ေရႊတိုးက ေျပာလာတယ္...။သေဘာက ဇီးသီးခူးရံုနဲ႔တင္မရေသးဘူး ... ဘယ္သူအျမန္ဆံုး သခၤ်ဳိင္းထဲက ျပန္ထြက္လာ မလဲဆိုတာကိုပါ ထည့္တြက္ရမယ္ေပါ့...။ အခ်ိန္ပိုျမန္ျပီး ဇီးသီးလည္းပါလာမယ့္ သူက အနိင္ဆိုျပီး ေလာင္းၾကတယ္...။

အဲဒီအခ်ိန္မွတ္ဘို႔ကလည္း ေရႊတိုးပဲ အစဆြဲတာပါပဲ...။ သူက ဒီတခါေတာ့ အေျဖေပၚေအာင္ အခ်ိန္နဲ႔လုပ္မယ္ဆိုျပီး ေျပာတာနဲ႔က်ဳပ္လည္းလက္ခံလိုက္တာေလ..။ က်ဳပ္ကေတာ့ ရံႈးတာနိင္တာေနာက္မွထား စိန္ေခၚရင္ေတာ့ ျပိဳင္လိုက္ခ်င္ တာ ဘာဗီဇမွန္းမသိပါဘူး...။ ဒါနဲ႔ပြဲျဖစ္ပါေလေရာ...။

အရင္ပြဲေတြလိုပဲ သခၤ်ဳိင္းထဲ က်ဳပ္ကအရင္၀င္တယ္...။ သခၤ်ဳိင္းထဲ၀င္ျပီးတာနဲ႔ က်ဳပ္ကေန႔ခင္းေန႔လည္ဘက္ သြားေနၾက လမ္းေတြအတိုင္း အုတ္ဂူေတြၾကားကေန ေကြ႔ပါတ္ေျပးေတာ့တာပဲ...။ တခ်ဳိ႕ေျမပံုအေဟာင္းေတြကိုေတာ့ ေက်ာ္လႊားရ တာေပါ့...။ေျမပံုအသစ္ရိွတဲ့ဘက္ကေတာ့ မသြားဘူး ဒါေတာ့စိတ္မသန္႔ဘူးေလ...။

ဇီးပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္တလံုးခူးျပီး သခၤ်ဳိင္း၀ကို ျပန္ေျပးရျပန္ေရာ...။ အခ်ိန္မွတ္တာဆိုေတာ့ ျမန္ေလေကာင္းေလပဲေပါ့...။ က်ဳပ္အ၀င္၀ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ အားလံုးေပါင္း ၆ မိနစ္နဲ႔ စကၠန္႔စြန္းတယ္ေလ...။ က်ဳပ္ရဲ႕စံခ်ိန္ကိုၾကည့္ျပီး ေရႊတိုးက ျပံဳးတယ္...။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ဒီပြဲက ေအးေဆးဆိုတဲ့ အျပံဳးလားေတာ့မသိဘူး..။

ေလကိုအားရပါးရ တခ်က္ရူျပီး ေရႊတိုးသခၤ်ဳိင္းထဲ ေျပး၀င္သြားေတာ့တယ္..။ သိပ္မၾကာပါဘူး ခန္႔မွန္းေျခ တစ္မိနစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာပဲ ေရႊတိုးရဲ႕ ေအာ္သံနက္ၾကီး ထြက္လာတယ္....။

“အားးးးးးးး ”
“ေၾကာက္ပါျပီဗ်” ဆိုျပီး ေအာ္သံၾကားေတာ့ က်ဳပ္တို႔လည္း ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားရတယ္..။ ဘာမ်ားျဖစ္တာပါလိမ့္ သရဲမ်ားဂုတ္ခ်ဳိးျပီလား ဆိုျပီး ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ေပါ့...။

ပါလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေၾကာက္လန္႔ျပီး ဘုရားစာရြတ္တဲ့သူကရြတ္ၾက ေအာ္တဲ့သူက ေအာ္ၾကနဲ႔ ခဏေလာက္ ေတာ့ကမာၻပ်က္သလိုပါပဲ...။ က်ဳပ္လည္းဘယ္သူမွ ထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး...။ တခ်ဳိ႕ကလူၾကီးေတြ ေျပးေခၚၾကတယ္...။ ခဏေလာက္ေနေတာ့ က်ဳပ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲက လူၾကီးေတြေရာက္လာၾကတယ္..။

ေရႊတိုးဆီကလည္း ေအာ္သံနက္ၾကီးထြက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ဘူး...။ အဲဒီေတာ့မွ က်ဳပ္လည္း ေတြးေၾကာက္မိေတာ့တာ...။ ေရႊတိုးတခုခုျဖစ္သြားရင္ က်ဳပ္လည္းမေခ်ာင္ဘူးေလ..။ အဖိုးက အမွန္အကန္ရိုက္ေတာ့မွာ သိေနတယ္..။

လူၾကီးေတြလည္း လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေတြနဲ႔ သခၤ်ဳိင္းထဲ၀င္သြားေတာ့ က်ဳပ္လည္းဘုရားတျပီး လိုက္သြားရတယ္..။ ေရႊတိုးကို ဂုတ္က်ဳိးျပီးမ်ား ေတြ႔ရမလားလို႔ ေတြးမိေသးတယ္..။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေတြ မီးအိမ္ေတြနဲ႔ ဟိုရွာဒီရွာလုပ္ေနလို႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ဳပ္ကပဲ အေရွ႕ကေနလမ္းျပရေတာ့တယ္..။

ဇီးပင္ဆီသြားရာလမ္းတေလွ်ာက္ က်ဳပ္ကေရွ႕ကေခၚသြားရင္း ေဘးဘီ၀ဲယာကိုလည္း ရွာၾကတာေပါ့...။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးနဲ႔ ဟိုထိုးဒီထိုးရင္း တေယာက္က ဟိုမွာ သရဲသရဲလို႔ ေအာ္လိုက္ေတာ့ အားလံုး၀ိုင္းၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။

အုတ္ဂူတလံုးထဲကေန ကုန္းထလာတဲ့ မဲမဲေကာင္ၾကီးကို လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေတြ႔လိုက္ရတာ ျဖဳန္းခနဲ ေခါင္းေမႊးေတြေတာင္ ေထာင္ထျပီး ေခါင္းလည္းပုတ္ေလာက္ၾကီးျဖစ္သြားတယ္..။ ရင္ထဲမွာလည္း တဆတ္တဆတ္နဲ႔ကို တုန္ေနတာပါပဲ...။ အုတ္ဂူထဲကေန သရဲၾကီး ကုန္းထလာတယ္ထင္ျပီး လူၾကီးေတြရဲ႕ တဂတ္ဂတ္နဲ႔ ေမးရိုက္သံေတြ ထြက္လာတယ္..။ က်ဳပ္လည္း မ်က္လံုးေတြျပာျပီး ဒူးေတြေခ်ာင္ကုန္လို႔ အနားကလူၾကီးတေယာက္ရဲ႕ လက္ကိုအတင္း ဖမ္းဆြဲ ထားရတယ္။

သရဲအေၾကာင္းေတြးေနခ်ိန္မွာ မဲမဲေကာင္ၾကီးကို အုတ္ဂူထဲက ကုန္းထေနတဲ့ပံုျမင္ရတာ ျဖဳန္းခနဲဆိုေတာ့ လိပ္ျပာလြင့္ မတတ္ပါပဲ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး ၀ိုင္းထိုးေတာ့မွ သရဲမဟုတ္ဘဲ က်ဳပ္တို႔လိုက္ရွာေနတဲ့ ေရႊတိုးျဖစ္မွန္း သိလိုက္ရေတာ့တယ္..။

ေရႊတိုးပံုစံကိုျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ အုတ္ဂူထဲမွာ ကိုယ္တပိုင္းျမဳပ္ေနျပီး အေပၚပိုင္းက ကုန္းကုန္းၾကီး ျဖစ္ေနတာေလ..။ လူၾကီးေတြလည္း အေျပးအလႊားေျပးၾကည့္ၾကေတာ့ ေရႊတိုးက သတိေမ့ေနတယ္...။ ဒါနဲ႔ ေရႊတိုးကို အုတ္ဂူထဲက ကမန္းကတမ္း ဆြဲထုတ္ျပီး သခၤ်ဳိင္းအျပင္ကိုသယ္သြားၾကေတာ့တယ္...။

ရပ္ကြက္ထဲအထိသယ္သြားျပီးေရႊတိုးအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ႏွာႏွပ္တဲ့သူက ႏွပ္ေပးတယ္..။ ေသာက္ေတာ္ေရေတြ ပရိတ္ေရေတြျဖန္းေပးၾက လည္ပင္းပုတီးစြပ္ေပးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေရႊတိုးသတိရလာတယ္..။ အဲဒီေတာ့မွ သတိထားမိတာ ေရႊတိုးရဲ႕ ညာဘက္လက္ က်ဳိးသြားတာလား အဆစ္လြဲသြားတာလား မသိဘူး...။ တညည္းညည္း တညဴညဴနဲ႔ ေအာ္ေနေတာ့တာပဲ...။

အဲဒီမွာေရႊတိုးကို လူၾကီးေတြက ဘာျဖစ္တာလည္း သရဲနဲ႔ေတြ႔ခဲ့တာလား ေမးၾကတာေပါ့...။ အဲဒီမွာ ေရႊတိုးက သူ႔ရဲ႕ သခၤ်ဳိင္းတြင္းခရီးစဥ္ကို ျပန္ေျပာျပေတာ့တာပဲ...။ က်ဳပ္နဲ႔ေလာင္းထားတာနိင္ခ်င္လို႔ ေရႊတိုးက သခၤ်ဳိင္းထဲေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္ေျပးသလို ေျမျပင္ေတြေပၚက မေျပးဘူး..။ ေျမျပင္ေပၚကဆို အုတ္ဂူေတြေရွာင္ရေတာ့ ၾကာတယ္ဆိုျပီး အုတ္ဂူတလံုးကေန ေနာက္တလံုးကို ခုန္ကူးျပီးေျပးတာကိုးဗ်..။

သူေျပာမွ က်ဳပ္စဥ္းစားမိတာ အဲလိုသြားရင္ ဇီးပင္ဆီေရာက္တာ ေတာ္ေတာ္ျမန္တယ္ဗ်...။ ဒီေကာင္က အဲလိုသြားဘို႔ စိတ္ကူးရထားလို႔ က်ဳပ္ကို အခ်ိန္နဲ႔မွတ္ျပီး ေလာင္းမယ္လို႔စိန္ေခၚတာကိုးဗ်..။ အဲဒါေရႊတိုးခမ်ာေျပးရင္းနဲ႔ အုတ္ဂူတခု ကေန ေနာက္တလံုးကို ခုန္ကူးတာ ေနာက္အုတ္ဂူက သက္တမ္းၾကာျပီဆိုေတာ့ ေဆြးေျမ့ေနတာ တခါတည္း အုတ္ဂူထဲ ကြ်ံၾကေတာ့တာပဲ...။

သူ႔စိတ္ထဲမွာ သရဲက သူ႔ေျခေထာက္ကို ေအာက္ကေနဆြဲခ်လိုက္တယ္ထင္ျပီး ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ျပီးေမ့သြား တာဗ်..။
အုတ္ဂူထဲ အရွိန္နဲ႔ က်ေတာ့ လက္ေထာက္လိုက္မိတာ လက္ပါက်ဳိးသြားတဲ့ကိန္း ဆိုက္ေတာ့တာပဲ..။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လည္း အဲဒီအေၾကာင္း အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ေနေတာ့ က်ဳပ္အဖိုးကိုယ္တိုင္ေရာက္လာျပီး က်ဳပ္ကို လာေခၚသြား ေတာ့တယ္...။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ တိုင္မွာၾကိဳးတုပ္ျပီး ရိုက္တာမ်ား ၄ /၅ ရက္ေနမွ အရိႈးရာေတြေပ်ာက္ေတာ့တယ္။ အရိုက္ခံရတဲ့ အရိႈးရာေတြက ၅ရက္ေလာက္နဲ႔ေပ်ာက္သြားေပမယ့္ သခၤ်ဳိင္းထဲ၀င္ရတာ ၀ါသနာပါလို႔ဆိုျပီး က်ဳပ္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက နာမည္တခု ေပးလိုက္တာ က်ဳပ္လူပ်ဳိေပါက္ ေရာက္တဲ့အထိ အဲဒီနာမည္သြားေတာ့တယ္။ အဲဒီနာမည္က “သခၤ်ဳိင္း” တဲ့ေလ..။

က်ဳပ္ကို ျမင္ရင္ သခၤ်ဳိင္းလို႔ပဲ ေခၚၾကေတာ့တယ္..။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ခင္တတ္တဲ့က်ဳပ္လည္း ေခၚခ်င္ရာေခၚဆိုျပီး လႊတ္ထား လိုက္တာ ၾကားပါမ်ားေတာ့ နားထဲမွာပါ ေခ်ာေနေတာ့တယ္...။ အဲဒီနာမည္ရျပီး က်ဳပ္ျပန္ဆံုးရံႈးသြားတာ တခုရိွတယ္...။

အဲဒါက ေကာင္မေလးေတြျမင္ရင္ အရင္လို ျပီတီတီ မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး...။ က်ဳပ္ကသူတို႔သြားစရင္ သူတို႔က ေပးထားတဲ့ နာမည္ထပ္ ေနာက္တလံုးပိုျပီး သခၤ်ဳိင္းကုန္းဆိုျပီး ေအာ္ၾကေတာ့တာကိုးဗ်...။

............................................................................................................................................................

(ေညာင္ရမ္းရဲ႕ ငယ္ဘ၀ေလးပါ)