ခူးေနတုန္းကမသိသာေပမဲ့ နားလိုက္မွပဲဗိုက္ထဲမွာ အစာျပည့္ေနတာရယ္ ပင္ပန္းတာရယ္ေပါင္းျပီး
အိပ္ငိုက္ခ်င္ေနတာ.ဒါေပမယ့္မၾကာပါဘူးလူေတြအမ်ားၾကီရိွတဲ့ေနရာကိုေရာက္လာတယ္.
အဲဒါစေတာ္ဘယ္ရီနဲ႔ပါတ္သတ္တာေတြအားလံုးရနိင္တဲ့ေနရာေပါ့.ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးကားေပၚက
ဆင္းျပီးလူအုပ္ၾကီးၾကားထဲကိုတိုး၀င္လိုက္ၾကတယ္.စေတာ္ဘယ္ရီ ရာသီျဖစ္တာရယ္ အလုပ္ပိတ္ရက္ရယ္ေပါင္းျပီး
လူေတြမ်ားေနၾကတာပါ.အ၀င္၀မွာပဲစေတြ႔လိုက္ရတာက.....
...အဲဒါစားလို႔ရဘူးေနာ္......
အဲဒါကိုေတြ႔ေတာ့ မိန္းခေလးေတြ အလုပ္ရႈပ္သြားၾကတယ္.ရိုက္ၾကမယ္ေဟ့ေကာင္းေကာင္း လို႔ပဲေျပာရမယ္.
ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးရျပန္တယ္.တေယာက္ဆင္းျပီးတေယာက္တက္မယ္လုပ္ေနတုန္း ေနာက္တဖြဲ႔က ၾကားျဖတ္ျပီး
ေနရာဦးသြားလို႔ ပြစိပြစိေျပာျပီး ဆက္ထြက္လာၾကတယ္.စိတ္ေတာ့မေလွ်ာ့ဘူး..အျပန္မွရိုက္မယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ.
အ၀င္၀လမ္းတေလွ်ာက္မွာတန္းစီျပီးေရာင္းေနတဲ့စေတာ္ဘယ္ရီဆိုင္မ်ားကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့အေျပးသြားျပီးဓါတ္ပံု
ရိုက္မိျပန္တယ္.
.....ဆိုင္ေတြကမ်ားမွမ်ား.....
ျပီးေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတယ္..အေဆာက္အဦးထဲ၀င္လိုက္တဲ့အခါဆိုင္ေတြအမ်ားၾကီးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္.
ဒီဆိုင္ေတြကေတာ့စေတာ္ဘယ္ရီကိုအစိမ္းလိုက္ေရာင္းတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး.စေတာ္ဘယ္ရီနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ေရခဲမုန္႔,
ကိတ္မုန္႔, ေဖ်ာ္ရည္,စေတာ္ဘယ္ရီေပါက္ေပါက္ဆုပ္, ၀ိုင္ သည္ျဖင့္ျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖစ္ေအာင္ေရာင္းေပးေနတာကို
ေတြ႔ရတယ္.
.........အဲဒီလိုဆိုင္ေလးေတြေပါ့......
အဲဒီမွာမုန္႔ေတြစားေသာက္ျပီးေတာ့ ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္အေဆာက္အဦးဆီကို ကူးခဲ့ၾကတယ္.
......အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ပါ.....
ဆိုင္ထဲမွာဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္မေပးလို႔မရိုက္ခဲ့ရဘူး.ေရာင္းတာကေတာ့အစံုပါပဲ.ေသာ့ခ်ိတ္ ၊ရင္ထိုး၊ကလစ္၊
ေခါင္းအံုးအေသးစားေလးေတြ ေပါ့ အားလံုးစေတာ္ဘယ္ရီပံုနဲ႔ပါပဲ. စေတာ္ဘယ္ရီဆပ္ျပာေတာင္ရိွေသးတယ္.
ၾကည့္လို႔၀ေတာ့ အျပင္ဘက္ပန္းျခံမွာ မီးမီးတို႔အၾကိဳက္ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကျပီး ေန႔လည္ ႏွစ္နာရီ ခြဲ ေလာက္မွာ
ျပန္လာခဲ့ၾကေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ နဲနဲေတာ့ဖြလိုက္အံုးမယ္.ပထမပို႔စ္ ရဲ ့ comments မွာ
My Diary က "လာခူးေပးရင္ ေန႔တြက္ ဘယ္ေလာက္ရမွာလည္းဟင္ "ေျပာထားလို႔သတိရသြားတာပါ.
စေနေန႔ထဲက ကြ်န္ေတာ့္အမက သူ႔အလုပ္က စေတာ္ဘယ္ရီယူမယ့္သူေတြကို စာရင္းယူထားျပီးသားေလ.
တနၤလာေန႔ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘူးေတြနဲ႔ထည့္ျပီးျပန္ေရာင္းတာ အျမတ္ေတာင္က်န္သြားေသးဆိုပဲဗ်.
(၀ယ္တုန္းက ဒီကအေခၚတပိသာ ကို၉၀ ေပးရတယ္ သူေရာင္းေတာ့ ၁၅၀ တဲ့ဗ်)
ဒါေတာင္အျပင္ထက္သက္သာေသးတယ္. ကဲဘယ္လိုလဲ My Diary ေရ....
