.jpg)
လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ မေရတြက္နိင္ေအာင္ လူမ်ား ရိွေနၾကသည္။ ဒီေန႔သည္ ထူးျခားေသာ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ မယံုၾကည္နိင္ဖြယ္ရာ ေန႔လည္း ျဖစ္သည္။ စူးရွေသာ အသံတစ္ခု ထြက္လာသျဖင့္ လူေတြ အားလံုး တိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္။ အသံထြက္လာရာဆီသို႔ အၾကည့္မ်ားကို ပို႔လိုက္၏။ လြင္ျပင္ရဲ႕ တစ္ဖက္စြန္းတြင္ ရပ္ေနေသာ ၿဂိဳလ္သားမ်ားထဲမွ အႀကီးအကဲ ျဖစ္ဟန္တူသူက ေအာ္သံေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔အေနာက္ႏွင့္ ေဘးဘက္တြင္ေတာ့ ၿဂိဳလ္သားမ်ား ရပ္ေနၾကသည္။
ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာပင္။ လူသားမ်ားမွာ မေၾကာက္သည့္အျပင္ လက္မ်ားကို ဆန္႔တန္းကာ အားေပးသည့္ သ႑ာန္ကို ျပၾကသည္။ လူသားတို႔ မေၾကာက္သည္မွာလည္း တကယ္ေတာ့ ထူးဆန္းသည္မဟုတ္။ ထိုၿဂိဳလ္သားမ်ားမွာ လူသားတို႔အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရန္ ေရာက္လာမွန္း အားလံုးသိထား ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ ဘယ္အခ်ိန္က ကမာၻေျမေပၚေရာက္လာၾကသနည္း။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သူတို႔လာခဲ့ၾကတာလဲ...။
။.....................................................................................................။
လြန္ခဲ့သည့္ ၄ ရက္ခန္႔က လူသူကင္းေဝးေသာ လယ္ကြင္းတစ္ခုထဲသို႔ ၿဂိဳလ္သားမ်ား စီးနင္းလိုက္ပါလာေသာ ယာဥ္ပ်ံၾကီး တိတ္တဆိတ္ ဆိုက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ယာဥ္ပ်ံေပၚမွ ၿဂိဳလ္သားမ်ား ဆင္းသက္ လာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကို အပင္ေအာက္တြင္ အိပ္ေနသူ တစ္ဦးမွ ေတြ႔ျမင္သြားခဲ့သည္။ ဆန္းၾကယ္ေသာ အျဖစ္ေၾကာင့္ ထိုလယ္သမားမွာ အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ကာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မလႈပ္မရွားနိင္ျဖစ္ကာ ေၾကာင္အ သြားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သတိျပန္ဝင္လာၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပးေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ ထိုလယ္သမားႀကီးကို ၿဂိဳလ္သားမ်ားမွ ေတြ႔ျမင္သြားသျဖင့္ ထြက္မေျပးနိင္ရန္ ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္၏။ လယ္သမားခင္မ်ာ တခါမွ မျမင္ဖူးေသာ ၿဂိဳလ္သားပံုသ႑ာန္ဆန္းေၾကာင့္ ေၾကာက္ေသး မ်ားပင္ ထြက္က်ကုန္သည္။ ၿဂိဳလ္သားမ်ားထဲမွ တစ္ဦးက ေရွ႕တိုးလာသည္။ သူ႔ေခါင္းေပၚမွ သံမဏိအတံ အေသးေလး တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္သြားသည္။ လယ္သမားႀကီး၏ စိတ္ထဲတြင္ အသံတစ္ခု ၾကားလိုက္ရသည္။
“ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ဒုကၡမေပးပါဘူး ”
လယ္သမား ပို၍ေၾကာက္လန္႔ကာ ဒူးမ်ားပင္ ေခြယိုင္သြားသည္။ ထိုၿဂိဳလ္သားေခါင္းေပၚမွ သံမဏိ အတံငယ္ေလးကို ထပ္လႈပ္ျပန္သည္။မည္သည့္အသံမွ မထြက္လာေပမယ့္ လယ္သမားႀကီး စိတ္ထဲတြင္ စကားေျပာသံကို ပီပီျပင္ျပင္ၾကားရျပန္သည္။
“ တကယ္မေၾကာက္ပါနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔က ကူညီဖို႔လာတာပါ ”
သူ႔လက္ကို ျငင္ျငင္သာသာ ကိုင္စြဲထားသည့္အျပင္ ၾကားရေသာ စကားသံမွာလည္း သူ႔စိတ္ႏွလံုးကို ေအးခ်မ္းေစေသာ အသံမ်ဳိး ျဖစ္သျဖင့္ လယ္သမားႀကီး အေၾကာက္ေလ်ာ့သြားသည္။ သူမဝ့ံမရဲျဖင့္ ၿဂိဳလ္သားမ်ားကို ေမးလိုက္သည္။
“ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္သူေတြက ဘာလာလုပ္တာလဲ ”
လယ္သမားမွ ေျပာရိုးေျပာစဥ္အတိုင္း အသံထြက္ကာ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း ၿဂိဳလ္သားမ်ားမွာ သူတို႔ေခါင္းေပၚမွ သံမဏိအတံေလးကို လႈပ္ရံုျဖင့္ သူတို႔ေျပာေစခ်င္ေသာ စကားမ်ားကို တဖက္သား ရင္ထဲထိ ေရာက္ရိွေစနိင္စြမ္းရိွသည္။
“ က်ဳပ္တို႔လာတာက ခပ္လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ အျဖဴေရာင္ၿဂိဳလ္ကပဲ လာရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီနိင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္ဆိုတာ သိရလို႔ လာတာ ”
ၿဂိဳလ္သားမ်ားကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ငါတို႔နိင္ငံက ပါတီေတြက ေျခသြက္လွခ်ည္လား ၿဂိဳလ္သားေတြကိုေတာင္ လာဘ္ထိုးၿပီး မဲလာေပးခိုင္းနိင္ပါလားဟု ေတြးလိုက္သည္။ သူတို႔ကိုေတာ့ ငါ့ကို ေပးသလို တစ္ေသာင္းနဲ႔ မရေလာက္ဘူးထင္တယ္ဟု လယ္သမားႀကီး ဆက္ေတြးမိသည္။
“ မဲလာေပးတာ မဟုတ္ဘူး အဲဒီလို လာဘ္ေပးလာဘ္ယူၿပီး မသမာမႈနဲ႔ မဲလိမ္တာကို အေရးယူဖို႔လာတာပါ ”
လယ္သမားႀကီး လန္႔သြားသည္။ “ဟိုက္..ငါေတြးတာေတာင္ သိေနပါလား” ဟုေတြးမိသည္။
“က်ဳပ္တို႔က ဒီၿဂိဳလ္မွာရိွတဲ့ လူမ်ဳိးတိုင္းရဲ႕ ဘာသာစကားကို တတ္ကြ်မ္းတယ္ အဓိက ဆက္သြယ္တာက စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္တာပဲ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အသံထြက္ၿပီး မေျပာဘဲ စိတ္နဲ႔ ေျပာရင္လည္း က်ဳပ္တို႔ နားလည္ပါတယ္”
“စိတ္နဲ႔ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ အက်င့္မရိွဘူး ”
“ထားပါ က်ဳပ္တို႔လာတာကို ခင္ဗ်ား လွ်ဳိ႕ဝွက္ထားေပးပါ။ မဲလိမ္တာေတြကို တိတ္တဆိတ္ ေစာင့္ၾကည့္မလို႔ပါ”
“လိမ္တာေတြ႔ရင္ေရာ”
“လိမ္တာေတြ႔ရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ၿဂိဳလ္ကို ေခၚသြားၿပီး သူတို႔ကို စိတ္ဓါတ္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးၿပီးမွ ျပန္လႊတ္ေပးမွာ”
“ ျပန္လႊတ္ေပးမွာ ေသခ်ာလား ”
ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းဆိုသည့္ အသိျဖင့္ လယ္သမားႀကီး စိုးရိမ္စြာ ေမးလိုက္သည္။
“ ျပန္လာပို႔ေပးမွာေပါ့ က်ဳပ္တို႔ၿဂိဳလ္မွာလည္း မထားပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ၿပီးရင္ ျပန္လာပုိ႔မွာပါ”
“ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ လာတာကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ထားေပးပါ့မယ္”
လယ္သမားႀကီးႏွင့္ ညိွႏိႈင္း၍ရသျဖင့္ ၿဂိဳလ္သားမ်ား ေက်နပ္ကာ အရပ္အသီးသီးသို႔ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။ လယ္သမားႀကီးမွာေတာ့ ကတုန္ကယင္ျဖစ္စိတ္ျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္။ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာ အျဖစ္ကို သူတစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႔ျမင္ခဲ့သျဖင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာျပခ်င္စိတ္ အင္မတန္ျဖစ္ေနမိသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေနနိင္ေတာ့သည့္ အတြက္ သူ႔မိန္းမ ျဖစ္သူကို ေျပာျပလိုက္သည္။
“ .................... အဲဒီေတာ့ မင္းလည္း ဘယ္သူမွ မေျပာနဲ႔ေနာ္”
လယ္သမားႀကီး၏ စကားဆံုးေတာ့ သူ႔ဇနီးျဖစ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ကာ
“ ရွင္ အပင္ေအာက္မွာ အိပ္ေနတုန္း အပမွီလာၿပီထင္တယ္”
သူ႔ဇနီးျဖစ္သူမွ မယံုၾကည္သျဖင့္ လက္ဆြဲကာ ယာဥ္ပ်ံရပ္ထားရာစီသို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ယာဥ္ပ်ံမရိွေတာ့ေပမယ့္ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ထင္ရွားေသာ အရာမ်ား က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ၿဂိဳလ္သားမ်ား၏ ေျခရာဆန္းမ်ားကိုပါ ေတြ႔လိုက္ရသျဖင့္ ယံုၾကည္လက္ခံသြားရေတာ့သည္။
“ ဒုကၡပါပဲေတာ္ က်ဳပ္တို႔ မဲေပးပါ့မယ္ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္ တစ္ေသာင္း ယူထားတာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ”
“ေအးကြာ... မဲသြားေပးရင္လည္း ၿဂိဳလ္သားေတြ သိၿပီး ငါတို႔ပါ ဖမ္းေခၚသြားအံုးမယ္”
“ ၿဂိဳလ္သားေတြနဲ႔ ေတြ႔တုန္းက တစ္ေသာင္းယူထားမိလို႔ မဲသြားေပးရင္ အျပစ္ရိွလားဆိုတာ မေမးထားလိုက္ဘူးလား”
“ ငါလည္း ေၾကာက္ေနတာနဲ႔ ေမးဖို႔ သတိမရလိုက္ဘူး ”
လယ္သမား ဇနီးေမာင္ႏွံလည္း ၾကံရာမရျဖစ္ကာ တျခားသူမ်ားကို ေျပာျပ အကူအညီေတာင္း လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုသုိ႔ျဖင့္ ၿဂိဳလ္သားမ်ား ေရာက္ေနသည့္ သတင္းမွာ ရြာငယ္ဇနပုဒ္မွ တဆင့္ တျဖည္းျဖည္း ၿမိဳ႕ျပအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ပ်က္ေစရန္ ေကာလဟာလ လႊင့္သည္ဟု သတ္မွတ္ကာ ၿဂိဳလ္သားအေၾကာင္း ေျပာသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ေလေတာ့သည္။
လယ္သမားႀကီးေနေသာ တစ္ရြာလံုးကေတာ့ ေယာက်ာ္းမ်ား အကုန္ဘုန္းႀကီးဝတ္ၾကကာ မိန္းမမ်ားကေတာ့ သီလရွင္ ဝတ္ကုန္ၾကေတာ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲေပးပံု ဥပေဒထဲတြင္ သာသနာ့ဝန္ထမ္းမ်ား မဲေပးခြင့္မရိွ ဟု ပါဝင္ေနသည္ မဟုတ္လား။ အက်ဥ္းသားမ်ား မဲေပးခြင့္မရိွဟု ပါေသာ္လည္း မည္သူမွ ေထာင္က်မခံနိင္သည့္ အတြက္ ဘုန္းႀကီးဝတ္လိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္အခါ မဟုတ္ဘဲ သကၤန္းတိုက္ မ်ားလည္း လက္မလည္ေအာင္ ေရာင္းခ်ရေလသည္။
ထိုသို႔ျဖင့္ စီမံထားသည့္ အတိုင္း မဲေပးပြဲႀကီးကို တနိင္ငံလံုး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ က်င္းပၾကေတာ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ မဲလိမ္သည့္ လူမ်ားကို ၿဂိဳလ္သားမ်ားမွ အမွန္တကယ္ ဖမ္းဆီးလိုက္ၿပီးေနာက္ လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ စုရံုးထားလိုက္သည္။ ျပည္သူမ်ားမွ တခဲနက္ လာေရာက္ ၾကည့္ရႈၾကျခင္းေၾကာင့္
လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ လူမ်ား စည္ကားေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသတင္းကို ကမာၻအႏွံ႔ တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္ရန္ သတင္းဌာနမ်ားလည္း ေရာက္ေနၾကသည္။ ကမာၻ႕နိင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ထို႔ျပင္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အစိုးမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔မ်ားလည္း ေရာက္ေန ၾကသည္။ စူးရွေသာ အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ျပည္သူအားလံုး ၿငိမ္သက္သြားသည္။ ၿဂိဳလ္သားမ်ား၏ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူက စကားစေျပာသည္။ သူ႔ေျပာစကားမ်ားအားလံုး လူသားတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးသားထဲသို႔ အသီးသီးဝင္ေရာက္သြားသည္။
ထိုသတင္းကို ကမာၻအႏွံ႔ တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္ရန္ သတင္းဌာနမ်ားလည္း ေရာက္ေနၾကသည္။ ကမာၻ႕နိင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လည္း ေရာက္လာၾကသည္။ ထို႔ျပင္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အစိုးမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔မ်ားလည္း ေရာက္ေန ၾကသည္။ စူးရွေသာ အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ျပည္သူအားလံုး ၿငိမ္သက္သြားသည္။ ၿဂိဳလ္သားမ်ား၏ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူက စကားစေျပာသည္။ သူ႔ေျပာစကားမ်ားအားလံုး လူသားတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးသားထဲသို႔ အသီးသီးဝင္ေရာက္သြားသည္။
“ဒီမွာ စုရံုးထားတဲ့ မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ မဲလိမ္ခဲ့တဲ့ သူေတြကို က်ဳပ္တို႔ အခု ဖမ္းေခၚသြားရပါမယ္ ရည္ရြယ္ထားသလို စိတ္ဓါတ္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ၿပီး ျပန္လႊတ္ဖုိ႔ေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ဟိုမွာၾကည့္လိုက္ပါ ”
ၿဂိဳလ္သားအႀကီးအကဲရဲ႕ လက္ညႊန္ရာကို ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ မဲလိမ္သည့္သူမ်ားကို ယာဥ္ပ်ံႀကီးဆီသို႔ ေခၚေဆာင္သြားမည့္ ကားမ်ားကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ သာမန္ ကားမ်ားမဟုတ္။ ထိုင္ခံုမပါဘဲ ေလးဘက္ေလးတန္ သံဇကာမ်ားျဖင့္ ပိတ္ထားေသာ တိရိစာၦန္တင္ကားမ်ား ျဖစ္ေနသည္။
“ ဟာာာ ”
လူထုထံမွ ေအာ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ ထိုကားမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ၿပီးေနာက္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ အႀကီးကဲ ျဖစ္သူမွ ေရွ႕ထြက္လာကာ ၿဂိဳလ္သား အႀကီးအကဲကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
“ ဒါဟာ ဖိႏွိပ္မႈရဲ႕ ျပယုဂ္ပါ။ သူတို႔ဟာ အျပစ္ရိွေကာင္းရိွမယ္။ သို႔ေသာ္ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရး အတိုင္း သူတို႔ကို ေကာင္းမြန္စြာ ေခၚေဆာင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီ ကားေတြဟာ တိရိစာၦန္ေတြကို တင္ေဆာင္တဲ့ကားပါ။ ဒီကားနဲ႔ ေခၚေဆာင္သြားဖို႔ကို က်ေနာ္တို႔ ကန္႔ကြက္ပါတယ္”
ၿဂိဳလ္သားအႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ လက္ကာ ျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အားလံုးၾကားရန္ ေျပာလိုက္၏။
“ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ဟာ လူသားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေတြလည္း ေသခ်ာၾကည့္ၾကပါ။ ”
ဖမ္းဆီးထားေသာ လူအုပ္ေပၚသို႔ ေရာင္ျခည္တန္းမ်ား ျဖာအုပ္သြားသည္။ စူးရွေသာ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ၾကည့္ေနသူမ်ား မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္ၾကသည္။ မ်က္လံုးမ်ား ျပန္ဖြင့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ အျဖစ္ကို ၾကံဳၾကရသည္။ ဖမ္းဆီးခံထားသူမ်ား အားလံုးမွာ လူပံုသ႑ာန္ေပ်ာက္ကာ မူလပံုသ႑ာန္ျဖစ္သည့္ ေကာင္းကင္ကို ေက်ာေပးထားေသာ ေျခေလးေခ်ာင္း သတၱဝါမ်ား ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။ နဖူးတြင္ေတာ့ ခ်ဳိတစ္ေခ်ာင္းစီ ေထာင္ကာ ေနသည္။
“အားး”
“ ေအာင္မေလး ဘာေတြလဲ”
လူအုပ္ႀကီးမွာ ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖစ္ကာ ဝရုန္းသုန္းကား ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။
ၿဂိဳလ္သား အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ
“ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔ ဘာမွ အႏၱရာယ္ မေပးနိင္ပါဘူး ”
ဟု ေျပာသျဖင့္ လူမ်ား အားလံုး တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ကာ အခ်င္းခ်င္းအားေပးၾကသည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ လူအုပ္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ရပ္ကာ သူတို႔ကို မျမင္ေအာင္ ကြယ္ထားၾကသည္။ ေဘးနားမွ လူမွ
“ ဘာျဖစ္တာလဲ ေၾကာက္လို႔လား”
“မဟုတ္ပါဘူး တစ္ေသာင္းယူထားမိလို႔ အားနာလို႔”
ဖမ္းဆီးခံထားရေသာ အဖြဲ႔ကို ၾကည့္ကာ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တရံႈ႕ရႈံ႕ႏွင့္ ငိုေနၾကသည္။
“ နင့္အမ်ဳိးေတြပါသြားလို႔ ဝမ္းနည္းေနတာလား ”
“ မဟုတ္ပါဘူး ေသသြားတဲ့ အေဖနဲ႔ ေမာင္ေလး ဒီျမင္ကြင္းေတြ မျမင္လိုက္ရတာ သနားလို႔ပါ”
ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိတ္လန္႔ဖြယ္အျဖစ္ တစ္ခု ျဖစ္ပြားသြားခဲ့သည္။ ထိုအျဖစ္မွာ လူအုပ္ႀကီး ဝရုန္းသုန္းကား ျဖစ္ေနခ်ိန္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး လႊတ္ခ်ထားမိေသာ ေဆးလိပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေျမေပၚတြင္ အေငြ႕တလူလူ နဲ႔ မီးရဲ ေနေသာ ေဆးလိပ္မ်ားကို ျမင္သျဖင့္ မူလသြင္ျပင္ ျပန္ေပၚေနၿပီျဖစ္ေသာ တိရိစာၦန္ မ်ားမွ ေျပးလာကာ ထိုေဆးလိပ္မီးမ်ားကို ေျခေထာက္ျဖင့္ နင္းေခ်ကာ မီးသတ္ပစ္ၾကသည္။ ထိုအနားရိွ လူအုပ္ကေတာ့ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးေတာ့သည္။
ဗဟုသုတ ရိွေသာလူႀကီး တစ္ေယာက္မွ ေအာ္ေျပာလိုက္၏။
“ ဒါသဘာဝပဲ ၾကံ့ဆိုတာ ေတာတြင္း မီးသတ္ကားလို႔ ေခၚတယ္ကြဲ႔ သူတို႔က မီးေရာင္ျမင္ရင္ လိုက္ၿငိမ္းပစ္တာေလ ”
ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားကို တင္ေဆာင္သြားမည့္ ယာဥ္ပ်ံႀကီးကေတာ့ ထြက္ခြာရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူအုပ္ထဲမွ တစ္ေယာက္ ယာဥ္ပ်ံရိွရာသို႔ ေျပးထြက္လာသည္။
“ခဏေနပါအံုး ဒါေလးယူသြားေပးပါ”
ၿဂိဳလ္သားတစ္ေယာက္၏ လက္ထဲကို အဝတ္လိပ္ေလး တစ္ခု လွမ္းေပးလိုက္သည္။ ၿဂိဳလ္သားက ျဖည္ၾကည့္လိုက္သည္။ အေရာင္ သံုးေရာင္ျခယ္ထားေသာ အဝတ္စ တစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ ၿဂိဳလ္သားထံမွ စကားသံ ထြက္ေပၚလာသည္။
“ ဒီအဝတ္စကို ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ ”
“ အာကာသထဲ ေရာက္ရင္ လႊင့္ပစ္ခဲ့ေပးပါ ကမာၻနဲ႔ ေဝးသထက္ေဝးေလ ေကာင္းေလပဲ”
ၿဂိဳလ္သားမွ ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ကာ အဝတ္စကို ျပန္လိပ္ၿပီးေနာက္ ယာဥ္ပ်ံေပၚတက္သြားသည္။ ယာဥ္ပ်ံလည္း ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံတက္ရန္ အရိွန္ယူေနေလၿပီ။ ထို႔ေနာက္ တေရြ႕ေရြ႕ ျမင့္တက္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
လူအုပ္ထဲမွ အသံ တစ္သံ ထြက္လာသည္။
“ ေအာ္ ဒါေၾကာင့္ ဒင္းတို႔က အေရခြံထူတာကို”
ထိုအခါ အားက်မခံ ဝင္ေျပာလိုက္ေသာ စကားသံသည္လည္း ထပ္ထြက္လာေသးသည္။
“ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲဗ်ာ မီးေရာင္ျမင္ရင္ မေနနိင္လို႔ တစ္နိင္ငံလံုး အေမွာင္ခ်ထားတာလည္း ထည့္ေျပာအံုးေလ”
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ မွတ္ခ်က္ခ်သံမ်ားကို ခ်န္ရစ္ကာ ယာဥ္ပ်ံႀကီး ထြက္ခြာသြားေလၿပီ။ သူတို႔ကို စိတ္ဓါတ္သန္႔ရွင္းၿပီးလ်င္ ျပန္လာပို႔မလားဆိုသည္ကိုေတာ့ ယခုေလာေလာဆယ္ မည္သူမွ် စိတ္မဝင္စား ၾကေသာ ကိစၥတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။
ယာဥ္ပ်ံႀကီးကေတာ့ အစက္အမႈန္ေလး အျဖစ္ ၿဂိဳလ္ပါတ္လမ္းထဲဝင္ေရာက္ကာ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
။.....................................................................။
(စိတ္အာသာ ေျပခ်င္လို႔ ၿဂိဳလ္သားမ်ားကို ဖန္တီးလိုက္ရပါေၾကာင္း)
